Iza Królak - Jak osłonić głupie serce (Comment protéger le coeur imbécile)
____________________
Jak osłonić głupie serce,
kiedy wiatr tak silny,
kiedy marzą mu się tylko
czarno białe filmy;
gdy nie przyśnił się od dawna
sen zielonooki,
w bajkach nie ma już rycerzy,
wyginęły smoki.
Kiedy wiara pozostała
tylko w to co szare,
kiedy tylko to, co widać,
budzi jakąś wiarę;
gdy na nitce tak cieniutkiej
wisi coraz więcej,
czego nawet choćby chciały
nie udźwigną ręce.
Kiedy krąg najbliższych ludzi
z dnia na dzień maleje,
kiedy wiemy: żadne z marzeń
już nie ocaleje.
Kiedy życie bez umiaru
prosi wciąż o więcej,
jak osłonić serce?
Gdy już w życiu się mieszają
sny z rzeczywistością,
kiedy rodzi się w człowieku
lęk przed bliskością,
kiedy traci kolor nawet
niebo z malachitów,
gdy martwimy się wieczorem,
czy dotrwamy świtu.
Kiedy krąg najbliższych ludzi
z dnia na dzień maleje,
kiedy wiemy: żadne z marzeń
już nie ocaleje.
Kiedy życie bez umiaru
prosi wciąż o więcej,
jak osłonić serce?
Kiedy krąg najbliższych ludzi
z dnia na dzień maleje,
kiedy wiemy: żadne z marzeń
już nie ocaleje.
Kiedy życie bez umiaru
prosi wciąż o więcej,
jak osłonić serce?
Comment protéger le coeur imbécile
quand le vent est si fort,
et qu'il ne cesse de rêver
que des films en noir et blanc ;
et qu'il n'a pas fait depuis si longtemps
ce rêve aux yeux verdoyants,
il ne reste plus de chevaliers dans les contes de fées,
et les dragons se sont tous éteints.
Quand la foi n'est restée
que dans les choses qui sont grises,
quand seul ce qui est visible
incite encore à croire ;
quand on accroche à un fil tellement fin
un fardeau de plus en plus lourd,
que même les mains les plus volontaires
ne seraient pas en mesure de porter.
Quand le cercle de nos proches
diminue chaque jour,
quand on sait : que de nos rêves
aucun ne sera sauvé.
quand la vie, sans relâche
réclame toujours plus,
comment protéger le cœur ?
Quand le rêve et la réalité
se confondent dans la vie,
quand la peur de l'intimité
se manifeste chez l'homme,
et même le ciel de malachite
perd de sa couleur,
quand le soir on s'inquiète,
de ne pas tenir jusqu'à l'aube...
Quand le cercle de nos proches
diminue chaque jour,
quand on sait : que de nos rêves
aucun ne sera sauvé.
Quand la vie, sans relâche
réclame toujours plus,
comment protéger le cœur ?
Quand le cercle de nos proches
diminue chaque jour,
quand on sait : que de nos rêves
aucun ne sera sauvé.
quand la vie, sans relâche
réclame toujours plus,
comment protéger le cœur ?
