- Blog FR
- Musique
Apprendre le polonais avec des chansons - Beata Banasik i Jakub Pawlak - Gdzie teraz jesteś (Où es-tu maintenant ?)
Beata Banasik i Jakub Pawlak - Gdzie teraz jesteś ( Où es-tu maintenant ? )
____________________
( traduction et adaptation libre )
Gdzie teraz jesteś, kiedy mi znów ciemnieją dni?
Gdzie teraz jesteś kiedy mi już brakuje sił?
Twój portret wczoraj się zbił,
a wokół mnie tylko sny przecięte w pół.
Przecież mnie znasz na pamięć,
przecież to wszystko wiesz.
Mogę, ot tak, zostawić ten świat
i biec, za tobą biec.
Powiedz, mi tylko, proszę...
powiedz mi gdzie...
gdzie teraz jesteś.
Gdzie teraz jesteś,
gdy nagle zmierzch zmienia się w świt?
Gdy znowu przyznać się wstyd,
że życie zmienia się w żart, w domek z kart.
Przecież mnie znasz na pamięć,
przecież to wszystko wiesz.
Mogę, ot tak, zostawić ten świat
i biec, za tobą biec.
Powiedz, mi tylko, proszę...
powiedz mi gdzie...
gdzie teraz jesteś.
Za tobą jak w ogień – przecież wiesz –
mimo burz mogę biec,
nawet gdy w moich niepewnych snach
zmiesza się z deszczem strach.
Choćby mi sczerniały dni,
będę cię zawsze mieć we krwi.
Zapomnę dopiero
kiedy mnie trumienną czernią zaznaczy czas.
Przecież mnie znasz na pamięć,
przecież to wszystko wiesz.
Mogę, ot tak, zostawić ten świat
i biec, za tobą biec.
Powiedz, mi tylko, proszę...
powiedz mi gdzie...
Powiedz mi tylko, proszę,
gdzie teraz jesteś.
Gdzie teraz jesteś, kiedy mi znów ciemnieją dni?
Où es-tu maintenant, alors que mes jours s'assombrissent de nouveau ?
Où es-tu maintenant, alors que je suis à court de forces ?
Ton portrait s'est cassé hier,
et autour de moi que des rêves brisés en deux.
Après tout, tu me connais par cœur,
mais enfin, tu sais tout cela.
Je peux quitter ce monde juste comme ça
et courir, courir après toi.
Dis-moi juste, s'il te plaît...
dis-moi où...
où es-tu maintenant.
Où es-tu maintenant..,
Quand soudain le crépuscule se change en aube ?
Quand, une fois de plus, il est si honteux d'admettre
que la vie se transforme en une blague, un château de cartes.
Après tout, tu me connais par cœur,
après tout, tu sais tout cela.
Je peux quitter ce monde juste comme ça
et courir, courir après toi.
Dis-moi juste, s'il te plaît...
dis-moi où...
où es-tu maintenant.
Te suivre aveuglément, jusque dans le feu - tu sais bien -
En dépit des tempêtes, je peux courir.
Même si dans mes rêves incertains
La pluie se mélange à la peur.
Même si mes jours devaient s'assombrir
Je t'aurai toujours dans la peau.
J'oublierai seulement
lorsque le temps me marquera d'un noir cercueil.
Après tout, tu me connais par cœur,
après tout, tu sais tout cela.
Je peux quitter ce monde, juste comme ça
et courir, courir après toi.
Dis-moi juste, s'il te plaît,
dis-moi où...
Dis-moi juste, s'il te plaît,
où es-tu maintenant.
Où es-tu maintenant, alors que mes jours s'assombrissent de nouveau ?
